Her işimiz acele! Hayatın akışına yetişmek için koşuşturuyoruz. Bütün çabalara rağmen, ne kadar zaman harcasak da, işlerimiz ucu ucuna yetişiyor ya da yarım kalıyor. Ve hiç kimse yeterince mutlu olmuyor. Hatta başardığımız bir işi tadını keyfini çıkarmaya bile bazen zaman bulamıyoruz. Çünkü bir sonraki işe kanalize olmak, ya da yine bir şeyleri yetiştirmeye odaklanıyoruz. Çevremizi unutuyor ve başkası için çok önemli olan şeyleri fark etmiyoruz. Hal böyle olunca yani yetiştirme telaşıyla aslında bir çok şeyi kaçırıyoruz.  Ayrıntılar…

Misafir olarak gittiğim bir şirkette, herkesin tam da bahsettiğim gibi, iş telaşesinde olduğunu gördüm. Bekleyen ve gözlemleyen pozisyonunda olduğum için, (görüşme yapan kişi tarafında değil, şirkette bulunan bir misafir pozisyonundaydım.) telaşe yapmadan küçük ayrıntıların eksikliğini, çok net bir şekilde fark etme şansım oldu. Doğal objektifime neler mi takıldı?

-Hoş geldiniz derken bile, gelen kişinin yüzüne bakılmaması ve başka bir şeyle ilgilenmek…

Gelen misafirinize değerli olduğunu hissettirmek istiyorsanız, karşılama sırasında, onu fark ettiğinizi belirterek, nezaket cümlesi kurmalısınız. Yüzüne bakmalı, kısa süreli tanımalısınız ki tekrar karşınıza geldiğinde, az önce içeri giren kişiye, ikinci kez; "hoş geldiniz kime bakmışsınız?" deme riskini azaltmalısınız.

-Tanışma sırasında ayağa kalkmamak…

İlk kez karşılaştığınız biriyle tanışırken (ki bu aslında tanıdığınız kişileri karşılarken de geçerli) ayağa kalkmanız son derece önem arz ediyor. Hem kendi kimliğinizin gücünü hissettirir hem de, karşınızdaki kişiyi önemsediğinizi hoş bir karşılamayla gösterebilirsiniz.

-Tokalaşmamak…

İş dünyasının vazgeçilmezlerindendir tokalaşmak. Samimiyet belirtisi, anlaşma, uzlaşma göstergesi ve doğru iletişim kurmanın bir parçasıdır. Özellikle yetki düzeyi yüksek kişilerin, elini ilk uzatan kişi olması gerekiyor. Gelen misafire ise, elbette, gelişinden memnun olunduğunu ifade etmek, ve onu rahat hissettirmek için, ev sahibinin elini uzatarak gereken havayı yaratması gerekiyor.

-Ne içersiniz diye sorarken aynı zamanda bir seçenek sunmak…

Misafirinize ne içersiniz diye sorarken arkasından çay söylüyorum demek sıklıkla yaptığımız bir hata. Ya da sormadan direk çayları getirtmek… Eğer imkanlarınız kısıtlıysa, en güzeli sunacağınız seçenekleri belirterek tercih yapmasını sağlamak. Basit görünse de inanın çok önemli bir durum. Çünkü karşınızdakinin sağlık durumunu bile etkileyebiliyor. (mide rahatsızlıkları, çok tüketim vs…)

-Geçiştiren, ilgileniyormuş gibi yapılan cevaplar vermek…

Misafirinize eğer gerçekten, vakit ayıramayacaksanız ya da onu dinlemeyecekseniz başka uygun zamanı seçmeniz daha doğru olacaktır. Belki sizin için önemli bir görüşmeyi, doğru zamanda yapmadığınız için doğru sonuçlar almamanız muhtemeldir. Hem kendi hem de karşınızdakinin zamanını boşa harcamanız iş etiğini uygun olmadığı için, yanlış imaj çizmeniz an meselesidir. Üstelik geçiştirlen cevaplar öyle belli oluyor ki…

-Konuşmanın sonlandırılmasını ev sahibi olarak siz değilde misafirinizin yapması gerekiyor…

Görüşmeniz sona yaklaştığında, kalkın gidin hissi yaratan cümleler kullanmak son derece prestij kaybı yaratıyor. Bunu misafirinizden beklemeli ya da bu ortamı çok uygun bir şekilde hazırlamanız gerekiyor. Unutmayın her ne sebeple görüşüyorsanız görüşün (tedarikçi firma, size ürün satan biri, iş ortaklığı vs…) herkes sizin müşteri adayınızdır. Reklamınızı doğru yapın!

-En önemlisi; cep telefonlarınız, işiniz sırasında bırakın cebinizde kalsın…

Karşınızdaki kişiyle ilgilenirken, çaktırmadan baktığınız cep telefonları, eminim hiç dikkat çekmiyordur. Günümüz trendi ve hastalığı olan, sosyal medya bağımlılığı maalesef bize nezaket kurallarını unutturuyor. Misafirinizi ağırlarken, işinizi de aksatmayacak şekilde, karşınızdakiyle ilgilenmeniz çok önemli. Böylece misafirinize, aynı konuyu gereksiz yere tekrar sormak zorunda kalmayacaksınız.  Aman Phubbinge Yakalanmayın!

Bunlar, koşuşturmalarımız sırasında, fark etmediğimiz küçük ayrıntıların bazıları… Ayrıntılar, doğru iletişim ve doğru tanınmak için önemlidir… Unutmayın; zaman ve ekstra bir şey gerektirmeyen bir kaç nezaketli davranış, herkes için, daha iyi geçen bir gün anlamına gelecektir.

Gelin ayrıntılar ile ilgili bilinen küçük bir hikayeyle günümüzü güzelleştirelim…

Ünlü bir futbolcu karısını öldürmekle suçlanıyordu. Futbolcu yakalanmıştı. Ama karısının cesedi ortada yoktu. Duruşma Amerikan filmlerindeki gibiydi.Futbolcu sanık sandalyesinde oturuyordu… Kucak dolusu parayla tuttuğu avukatı jüriyi ikna etmeye uğraşıyordu:

– “Sayın jüri, müvekkilimin suçsuz olduğuna yürekten inanıyorum.. Buna az sonra sizler de inanacaksınız… Neden mi? Bakin, simdi 1’den 10’a kadar sayacağım ve müvekkilimin öldürdüğü iddia edilen karisi bu kapıdan içeri girecek.. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10…”

Bütün jüri kapıya dondu. Kimse girmedi içeri. Avukat bir savunma dehasıydı; öldürücü hamlesini yaptı..

-“Bakın, siz de kadının öldüğüne inanmıyorsunuz. Çünkü hepiniz içeri girecek diye kapıya baktınız… İşte kararı verirken buna güvenmenizi talep ediyorum.”

Jüri, ünlü futbolcuyu suçlu bulduğunu bildirdi ve dava bu şekilde sonuçlandı.

Mahkeme çıkısında avukat, bayan jüri başkanına yaklaştı:

-“10’a kadar saydığımda siz de diğer üyeler gibi kapıya bakmıştınız. Neden böyle bir karara imza attınız?”

-“Doğru” dedi jüri başkanı; “Ben de kapıya baktım, ama müvekkiliniz kapıya bakmıyordu!”

Sevgiyle kalın.

Saygı Günenç

Temmuz/2015