Değerler bizim kimliğimizi temsil eden ögelerdir.

İnsanlar yaşamları boyunca sahip oldukları, çevreden, aileden kazandıklarıyla oluşturdukları değerlerini; inançlarıyla birlikte yansıtıp, davranışlarıyla dile getiriyorlar.

Değerlerimiz, varlığımızı diğerlerinden ayırmamızı sağlıyor. Bir çoğumuzun duruş, benlik, nitelik dediği kavramlarla, toplumda kişileri kendiliğinden sınıflandırıyor. İşte nasıl bireyler değerleriyle fark yaratıyorsa, kurumlar da aynı şekilde oluşturdukları değerlerle diğerlerinden ayrılıyor.

Bir kurumun gücü; çalışanlarının, mevcut değerlerle yarattıklarına bağlı olarak ölçülüyor. Çoğu zaman yöneticiler/patronlar, çalışanlarından bir çok konuda şikayetçi oluyorlar. Örneğin:

*Çalışan aidiyet duygusunun zayıf olmasından,

*Çalışanların geri bildirim konusundaki zayıflıklarından,

*Kendi aralarında fikirlere saygı duymamalarından,

*Kimsenin sorumluluk almadığından,

*Kabul etme yerine sürekli suçlama yapılmasından,

*Dayanışmanın olmayışından,

*Güven ve inanç eksikliğinden,

*Hoşgörünün hiç olmayışından,

*İşten çabuk yorulmalarından, sıkılmalarından, sabırsız olmalarından,

*Herkesin sadece rutin işini yapması ve  ancak farklı projeler üretmemesinden,

*Çalışanlar arasında saygının olmayışından,

sürekli bahsediyorlar. Bu sebeple bir çok işin yarım kaldığını, düşük performansla yapıldığını, kimsenin işi sahiplenmediğini söylüyor ve maalesef hiç zaman memnun olmuyorlar. Çünkü aslında haklılar… Kurumun gücü, çalışanların ortak değerlere bağlılıklarıyla ölçülüyor… İşte yukarıda bahsettiğimiz konularsa, tamamen buradaki eksikliği ifade ediyor. Her ne kadar şekil olarak çalışanlardan kaynaklandığı düşünülse de, aslında kurumların yönetimindeki hatalar, oluşturulmayan kurum değerleri, bu performans düşüklüğüne sebep oluyor. Tabi bunu da ancak farkındalığı yüksek yöneticiler/patronlar anlayabiliyor.

Çalışanlar, eğer oluşmuş bir kurum değeri GERÇEKTEN varsa, yapılan işi önemseyip, işe ruhunu katıyor…

Zuhal Baltaş'ın "Krizde Fırsatları Görmek" adlı kitabında; oluşabilecek en ufak kriz durumunda bile, çalışanların hatalı şirket politikaları sebebiyle kendilerini değersiz hissettiklerini, kurum içi çatışmaların arttığını ve gemiyi en önce onların terk ettiğinden bahsediliyor. Oysaki değerler inanç yaratıyor. İnanç ise; sabırlı ve daha güçlü olmayı, daha zor işlerin altından kalkmayı kısaca daha çok sahiplenmeyi sağlıyor. Şirketine inanan çalışan, kendiliğinden verilen görevin fazlasını yerine getiriyor ve çok bile çalışsa bunu önemsemeyip, şirket başarısını ön planda tutuyor. Kurum değerlerine aykırı davranıp, dışlanmayı asla göze alamıyor. Ekip ruhu da, aidiyet duygusu da (ve diğerleri) böylece kendiliğinden oluşuyor. Bir de doğru yönetim söz konusuysa, başarı profili kendiliğinden oluşuyor.

Kurum değerlerinin oluştuğu, hem çalışanlarının hem de yöneticilerinin keyifli bir şekilde işe gittiği, ortak hedefleri ve etik değerleri olan kısaca ruhu olan iyi iş yerlerinin artması dileğiyle…

Saygı Günenç

Temmuz/2014