Güzel, ışıl ışıl bir gündü…Küçük kız evden çıkıp okula gidiyordu. Yoldan geçerken, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi…

Bu gülümseme adamın kendisini çok daha iyi hissetmesine sebep oldu. Kendini iyi hissedince, geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı.Hemen bir not yazdı, yolladı…

Arkadaşı notu aldı ve bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı…

Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu ve çok mutlu oldu. Akşam eve giderken, kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı…

Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki; iki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını güzelce doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi…

Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu…

Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın çıkmıştı. Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı kalktı. Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp, ölümden kurtardılar…

Bütün bunların hepsi, hiç maliyeti olmayan bir TEBESSÜMSÜN sonucuydu…

Kaynak:Bilinmiyor(alıntıdır)